Έπιασα στα χέρια ένα souvenir,
που΄γραφε το όνομά σου.
Είχε μια καρδιά ζωγραφισμένη.
Μου θύμισε έναν μεγάλο έρωτα
και μια ιστορία ξεχασμένη.
Μοσχοβολούσε άρωμα το souvenir,
που πάντα εσύ φορούσες.
Ένιωθα έρωτα δυνάτο,
την ώρα που με φιλούσες.
Ξεχείλιζες λιμνοθάλασσες αισθήματα, έλεγες πως μ΄αγαπούσες.
Ξεχείλιζαν ποτάμια τα δικά μου σκιρτήματα,θυμάμαι.
Τώρα σε βλέπω μόνο στα όνειρα,
στον ύπνο μου,όταν κοιμάμαι.
Ποίηση:Γιώργου Σαμαρτζίδη
Κε Γιώργο,πολύ παθιάρικο το ποίημά σας!
ΑπάντησηΔιαγραφή