Τρίτη 14 Μαρτίου 2017

Δήμαρχος Αλμωπίας: «Οι νόμοι δεν εφαρμόζονται όπως θέλει ο κύριος Πασόης»

Οι θεσμοί πρέπει να λειτουργούν πάντα σύμφωνα με το νόμο. Ως Δήμαρχος δεν έχω αυτήν την ελαφριά αίσθηση στην εφαρμογή του Νόμου όπως ο κύριος Πασόης. Ο νόμος δεν εφαρμόζεται επειδή μας αρέσει ή δε μας αρέσει, ούτε ψηφίζουμε για το αν θα τον εφαρμόσουμε ή όχι. Εφαρμόζεται γιατί υπάρχει και κανένας δεν είναι υπεράνω.

Δημήτρης Πασόης: "Να αναλάβουν τις ευθύνες τους ο πρωταγωνιστής και δευτεραγωνιστής του δράματος στον Δήμο Αλμωπίας"

Από την παράταξη "ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΜΩΠΙΑ" με επικεφαλής τον Δημήτρη Πασόη δόθηκε στη δημοσιότητα η παρακάτω ανακοίνωση:

Θεατρική παράσταση Ευξείνου Λέσχης Αλμωπίας - Είσοδος Ελεύθερη

Ο Εμμανουήλ Ξάνθος συναντά τον ποντιακής καταγωγής και γιο του ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας, Αλέξανδρο Υψηλάντη και του ζητά να ηγηθεί την Επανάσταση. 
 
Στο πλευρό του βρίσκονται τ' αδέρφια του Δημήτριος, Νικόλαος και Γεώργιος και η μητέρα του, Ελισάβετ Βακαρέσκου. Η προσφορά των Ελλήνων του Πόντου αποδεικνύεται και μέσα από την οικονομική και υλικοτεχνική ενίσχυση του Αγώνα, αλλά και από τη μύηση τους στη Φιλική Εταιρεία, όπως αυτή του Σάββα Τριανταφυλλίδη, του Ιακώβου Γρηγοράντη και του Μητροπολίτη Χαλδίας, Σιλβέστρου Λαζαρίδη. 
 
Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, λοιπόν, ξεκινά την Επανάσταση από τη Μολδοβλαχία, σχηματίζοντας τον Ιερό Λόχο, που και αυτός στην πλειοψηφία του αποτελούταν από Πόντιους σπουδαστές, ενώ προσπαθεί να φανεί άξιος της αποστολής του...

Η τραγικότητα της ελληνικής οικογένειας

Ακολουθεί ένα κείμενο του ψυχολόγου – ψυχοπαιδαγωγού, οικογενειακού θεραπευτή, Λάμπρου Κερεντζήπου που βρήκαμε σε μια τυχαία αναζήτηση στο facebook και σίγουρα αξίζει να διαβάσετε , αποτελεί τροφή για σκέψη για όλους μας…

Ο Έλληνας παρουσιάζεται σαν εύπιστος, ανεύθυνος και ότι ψάχνει πάντα κάποιον να πιαστεί, ενώ μπορεί να σταθεί μόνος του. Σε τι μπορούμε να αποδώσουμε αυτή την στάση ζωής; Στο σχολείο; Στην κοινωνία; Στην πολιτική; Εγώ θα την απέδιδα πρωτίστως στην οικογένεια.

Στην οικογένεια ο κάθε πολίτης ξεκινάει την ζωή του και αρχίζει να αναγνωρίζει τον εαυτό του μέσα από τα μάτια των άλλων. Μέσα σε αυτή κατασκευάζεται σαν τέτοιος, δηλαδή ανεπαρκής, φοβισμένος και μόνος, όχι σαν μια πραγματικότητα που φτιάχνει ο ίδιος , αλλά σαν μια οικογενειακή διαδικασία γνωσιο-συναισθηματική που διαδραματίζεται κατά την διάρκεια της ανάπτυξής του.

Ο πολίτης είναι κατ΄ αρχάς το προϊόν οικογενειακών διαδικασιών οι οποίες τον ορίζουν σαν ατελές υποκείμενο, έχοντας πάντα την ανάγκη των γονιών του. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να πούμε ότι οι οικογένειες εργάζονται ανελλιπώς για την καθυπόταξη του παιδιού τους πρώτα στις αποφάσεις τις δικές τους και μετά των κοινωνικών προτύπων που συγγενεύουν, όπως των δασκάλων των αφεντικών, των πολιτικών.

Η τραγικότητα λοιπόν αυτή έγκειται στην συνειδητοποίηση της διεστραμμένης αντιμετώπισης του παιδιού σαν ένα ανάπηρο άτομο που χρειάζεται πάντα κάποιο άλλον για να μπορεί να αντιμετωπίσει τον αγώνα της ζωής. Σ΄ αυτό τον αγώνα οι γονείς θέλοντας να το απαλλάξουν από τα βάρη του, το απάλλαξαν όμως από τον ίδιο του τον εαυτό. Δηλαδή δεν του έδωσαν το δικαίωμα, στις περισσότερες περιπτώσεις, να διαχειριστεί την ζωή του και δεν του επέτρεψαν είτε με την υπέρ- προστατευτικότητα, είτε με την αδιαφορία να γνωρίσει αυτό που είναι, έτσι ώστε να μπορέσει να κατασκευάσει την καθημερινότητα του με τα νοήματα και την σημασία που ο ίδιος θα απέδιδε από την εμπειρία του μέσα σε αυτή.

Θα πρέπει να μιλήσουμε για μια καλά κρυμμένη, πίσω από την παχύρρευστη ανησυχία των γονέων, τάση εξουσίας, που πραγματώνεται επάνω στα παιδιά τους με τέτοιο τρόπο ώστε να καταστούν την παρουσία τους αναγκαία ακόμα και στην ενήλική ζωή τους . Άρα πρέπει να ξεφύγουμε λιγάκι – όσο μπορούμε – από αυτή την ρομαντικά καλή μορφή της οικογένειας και να μιλήσουμε για την καλυμμένη, ήδη καθυπόταξη του παιδιού μέσα στο σ΄ αυτή και για την προετοιμασία του στην ανεπάρκεια και την συνεχή άσχημη εξάρτηση από τον άλλον. Έτσι μπορούμε να φανταστούμε σύμφωνα με τις παραπάνω συνθήκες, τι το περιμένει στο μέλλον.

Η ελληνική οικογένεια μέσω της φροντίδας της κατάφερε να κατασκευάσει πολίτες οι οποίοι δεν στηρίζονται στα δικά γνώσιο-συναισθηματικά δεδομένα, διότι δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και τις περισσότερες φορές, ο εαυτός γίνεται το πεδίο μιας σύγκρουσης εσωτερικής και εξωτερικής που την ονομάζουν “Εγώ”.

Οι διασυνδέσεις με την οικογένεια όπου το παιδί αποτελεί πάντα την απόδειξη της εξουσίας της, αναπαράγουν την ανεπάρκεια του όχι μόνο μέσα σε αυτή, αλλά και σε άλλα πλαίσια σχέσεων μετά από αυτή. Η απομάκρυνση από κοντά της είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, αλλά και η παραμονή κοντά της δημιουργεί άλλης υφής προβλήματα.

Με αυτό τον τρόπο οι γονείς κρύβουν την δική τους ανικανότητα να ζήσουν μόνοι, προβάλλοντας αυτή την ανικανότητα στο πρόσωπο των παιδιών τους. Κρύβουν την δική τους ανεπάρκεια, προβάλλοντας την σαν ανεπάρκεια των παιδιών τους. Το ίδιο κάνουν και με τον φόβο τους, αποδίδοντας τον σαν φόβο του παιδιού τους.

Σε αυτή την περίπτωση η αυτοπεποίθηση όσο και η αυτοεκτίμηση του ατόμου δεν είναι το αποτέλεσμα μιας κριτικής σκέψης και του αναστοχασμού γύρω από τα συμβάντα της ζωής του, μέσα από τα οποία μπορεί να αποκτήσει πείρα και να αυτό-διδαχτεί από αυτή. Συνήθως όλες αυτές οι διαδικασίες του εαυτού δεν θεωρούνται τόσο σημαντικές όσο θεωρείται η γνώμη των άλλων. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η οικογένεια δεν μπορεί να ενδυναμώσει το παιδί της και να το οδηγήσει στην αυτονομία, αλλά αντίθετα καλλιεργεί συνεχώς την εξάρτηση και πάνω σε αυτή κατασκευάζει τον πολίτη του μέλλοντος με σκοπό την δική της “βασιλεία”.

Ένα άλλο θέμα που εμφανίζει την σημαντικότητα του μέσα από την απουσία του είναι αυτό του “δικαιώματος” μέσα από το οποίο το άτομο ολοκληρώνει την ενήλικη στάση απέναντι στα πράγματα και τις καταστάσεις που τον αφορούν. Πάλι όμως θα μου επιτρέψετε να πω, ότι τα δικαιώματα και ελληνική οικογένεια δεν κατάφεραν ποτέ να έχουν μια ευχάριστη συμβίωση. Τα δικαιώματα θεωρείται “παράλογο” σαν θέμα μέσα στην οικογένεια. Σαν να να αγνοούν ηθελημένα οι γονείς αυτό το χώρο-χρόνο που εκφράζεται το “δικαίωμα” το οποίο έχει άμεση σχέση, από την μια με το οικογενειακό περιβάλλον και από την άλλη, με την δυνατότητα έκφρασης του “ιδιωτικού”, του προσωπικού που αφορά ένα μέλος της οικογένειας και κανένα άλλον.

Τα δικαιώματα σαν θέμα στην οικογένεια στην καλύτερη περίπτωση εκλαμβάνεται σαν μια σαχλαμάρα και στην χειρότερη σαν μια ύβρις. Έτσι φαίνεται ότι η Ελληνική οικογένεια ασκεί ένα είδος ιδιοκτησίας στα παιδιά της με τέτοιο τρόπο ώστε να αδυνατούν να πάρουν το ρίσκο, να δοκιμάσουν και να αποφασίσουν για τον εαυτό τους, ελεύθερα αυτό που θέλουν , όπως το θέλουν.

Αυτές όλες λοιπόν οι απαιτήσεις της οικογένειας καλύπτονται, όπως είπα, από ένα παχύ αποπνικτικό στρώμα ενδιαφέροντος και φροντίδας το οποίο καθορίζει την σημαντικότητα των καταστάσεων που αφορούν το παιδί της και διαμορφώνουν τις συνθήκες της αποτυχίας του. Βέβαια οι οικογενειακές συνθήκες εμφανίζονται πάντα σαν προσπάθεια δημιουργίας ασφαλείας, σταθερότητας, εκπέμποντας μια σιγουριά, αλλά ετοιμάζοντας συγχρόνως το βόλεμα των μελλοντικών γενεών.

Το βόλεμα λοιπόν δεν είναι στοιχείο του κάθε πολίτη, αλλά πρωταρχικά στοιχείο της οικογένειας. Το βόλεμα είναι ισχύ της οικογένεια να καθορίσει την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού της, υποβιβάζοντας το. Και αυτή την επέμβαση “βοήθειας” την συναντάμε στο μελλοντικό πολίτη σε όλα τα στάδια της ανάπτυξής του με διαφορετική μορφή κάθε φορά. Διαφορετική στην παιδική ηλικία, διαφορετική στην εφηβεία διαφορετική στην ενήλικη ζωή. Αυτή όμως η διαμορφούμενη κατάσταση δεν μένει μόνο στην οικογένεια, αλλά διαχέεται σαν εξουσιαστική νοοτροπία σε όλες τις εκφάνσεις την κοινωνικής ζωής όπως στο χώρο -χρόνο της εργασίας, της πολιτικής και εν γένει ολόκληρη στις κοινωνικές διαδικασίες. Με αυτό τον τρόπο διαμορφώνεται η προσωπικότητα του κάθε Έλληνα, σαν ημιτελές υποκείμενο που αναζητά την ολοκλήρωσή του διαμέσου της υποταγής του.

Είναι λοιπόν τόσο δυνατή αυτή η νοοτροπία ώστε να έχει δημιουργήσει την τραγικότητα του Έλληνα σαν πολίτη, ο οποίος συνεχίζει να αναπαράγει την κατάσταση της ανεπάρκειας, μετατρέποντας την σε εξυπνάδα. Δηλαδή η ικανότητα αποφυγής, παραίτησης, ανευθυνότητας και εξάρτησης δεν λαμβάνονται σαν καταστάσεις υποτίμησης του πολίτη, αλλά εκλογικευμένες αναγνωρίζονται σαν αξίες που διαπερνάν το άτομο και την κοινωνία, οδηγώντας στο τέλος σε προσωπικό, αλλά και κοινωνικό αδιέξοδο.

Λάμπρος Κερεντζής
kerentzis.blogspot.gr

Τα νέα της Ορειβατικής Λέσχης Αριδαίας

Στις 12/3/2017 έγινε στον Βόλο το κύπελλο Ελλάδος στην αγωνιστική αναρρίχηση.

Αφιερώματα: Άλμπερτ Αϊνστάιν 1879 – 1955

Γερμανός φυσικός, τιμημένος με βραβείο Νόμπελ Φυσικής το 1921. Υπήρξε μία από τις πιο δημιουργικές διάνοιες στην ιστορία της ανθρωπότητας και άνοιξε νέους δρόμους στην επιστήμη.

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν (Albert Einstein) γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1879 στο Ουλμ της Γερμανικής Αυτοκρατορίας από εβραίους γονείς: τον επιχειρηματία Χέρμαν Αϊνστάιν (1847-1902) και την Παουλίνε Κοχ (1858-1920), μία αξιόλογη πιανίστρια, που έστρεψε από νωρίς τον γιο της στην κλασική μουσική. Σε ηλικία 5 ετών, ο μικρός Αλβέρτος ξεκίνησε μαθήματα βιολιού και μέχρι το τέλος της ζωής του δεν αποχωριζόταν το αγαπημένο του όργανο.


Τίποτε δεν φανέρωνε την ιδιοφυία του όταν ήταν μικρός. Αντίθετα, οι γονείς του είχαν αρχίσει να πείθονται ότι ο καρπός της ένωσής τους ήταν ένα καθυστερημένο αγόρι. Πώς αλλιώς να εξηγούσαν το ότι άρχισε να μιλά σε ηλικία 3 ετών;


Ο Αλβέρτος μεγάλωσε στο Μόναχο. Άτακτο παιδί στο σχολείο. Και στα μαθήματα επιεικώς μέτριος. Όχι από τεμπελιά. Από «άποψη». Έλεγε και ξανάλεγε ότι το σχολείο δεν είναι τίποτε άλλο παρά «ένα στρατιωτικό καψόνι για ανεγκέφαλους». Έτσι, προτιμούσε να μελετά στο σπίτι. Τι άλλαξε την εικόνα των γονιών του (και μαζί την εικόνα της ανθρωπότητας για το Σύμπαν); Δύο πατρικά δώρα: μία πυξίδα κι ένα βιβλίο γεωμετρίας.


Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1893 (14 ετών)Ώρες ατελείωτες ο πεντάχρονος Αλβέρτος παρατηρεί τον «μπούσουλα» που του χάρισε ο πατέρας του. Το ερώτημα που τριβελίζει το ανήσυχο παιδικό μυαλό είναι πώς και γιατί μία βελόνα μπορεί να δείχνει προς την ίδια κατεύθυνση. Λίγα χρόνια αργότερα, μάλιστα, δίνει ο ίδιος την ερμηνεία: «Δεν μπορεί, μία μυστηριώδης δύναμη που υπάρχει στο χώρο την οδηγεί». Όσο για το βιβλίο της γεωμετρίας, ήταν δώρο γενεθλίων, την ημέρα που ο Αλβέρτος συμπλήρωνε τα 12 χρόνια του. Εντυπωσιάστηκε από το πώς «μαγικές», μη προφανείς, προτάσεις μπορούν να αποδειχθούν με τη λογική και με απλά αξιώματα. Από τότε αγαπημένα του βιβλία έγιναν τα συγγράμματα γεωμετρίας και οι εκλαϊκευμένες επιστημονικές εκδόσεις.


Συμβιβαζόμενος με τις επιταγές του εκπαιδευτικού συστήματος, φοίτησε στο γυμνάσιο του Αράου της Ελβετίας και σπούδασε φυσική στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης. Εκεί, το 1901, στα 22 του χρόνια, νυμφεύθηκε τη σερβικής καταγωγής συμφοιτήτριά του Μίλεβα Μάριτς (1875 - 1948). Όπως φάνηκε αργότερα, τους ένωσε μάλλον ο έρωτας για τη φυσική, παρά κάποιο τρελό ερωτικό πάθος. «Οι θεωρίες μας» έλεγε (με έμφαση στον πληθυντικό) όταν αναφερόταν στα επιστημονικά ευρήματά του.

Η Μίλεβα ήταν η ισχυρή γυναίκα πίσω από τον ισχυρό άνδρα. Το επιστημονικό alter ego του, με το οποίο απέκτησε δύο παιδιά, τον πολιτικό μηχανικό Χανς Άλμπερτ Αϊνστάιν (1904-1973) και τον Έντουαρντ Αϊνστάιν (1910-1965), αλλά και τη μελαγχολία που γεννά ένας αποτυχημένος γάμος. Ούτε η επιστημονική μούσα του, όμως, ήταν ευτυχισμένη. Οι καταθλιπτικές κρίσεις της Μίλεβα διαδέχονταν η μία την άλλη (απ’ ό,τι έλεγαν, τα ψυχολογικά προβλήματα ήταν «κληρονομιά» από τη μητέρα της).

Το 1902, ο Αϊνστάιν προσελήφθη «με τα χίλια βάσανα» στο ομοσπονδιακό γραφείο ευρεσιτεχνιών. Ήταν η ευκαιρία της ζωής του. Η θέση - κλειδί για να μελετήσει πάμπολλους φακέλους με διπλώματα ευρεσιτεχνίας διαφόρων επιστημόνων και η αφορμή για να ξεκινήσει την έρευνά του. Το 1905 δημοσιεύει στο επιστημονικό περιοδικό «Χρονικά της Φυσικής» το επαναστατικής φύσης άρθρο του για την Ειδική Θεωρία της Σχετικότητας, που συγκλονίζει την επιστημονική κοινότητα. Η κεντρική ιδέα της θεωρίας ήταν ότι, αν για όλα τα συστήματα αναφοράς η ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή και αν όλοι οι φυσικοί νόμοι είναι ίδιοι, τότε τόσο ο χρόνος, όσο και η κίνηση, εξαρτώνται από το σύστημα αναφοράς στο οποίο μετρούνται (η τιμή τους δηλαδή σχετίζεται προς τον εκάστοτε παρατηρητή).

 
 
Τον ίδιο χρόνο δημοσιεύει ένα νέο άρθρο, σύμφωνα με το οποίο αν ένα σώμα χάσει ένα ποσό ενέργειας με μορφή ακτινοβολίας, η μάζα του μειώνεται κατά ποσό E/c2 (c = ταχύτητα του φωτός). Το 1907 παρουσιάζει τη διάσημη εξίσωσή του E = mc2, (όπου E = Ενέργεια, m = μάζα και c = ταχύτητα του φωτός), η οποία ήταν καθοριστική για την παραγωγή της πυρηνικής ενέργειας και την κατασκευή της ατομικής βόμβας, στην οποία ωστόσο δεν συμμετείχε.

Το 1909 διορίζεται έκτακτος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης κι ένα χρόνο μετά καθηγητής της θεωρητικής φυσικής στο γερμανικό Πανεπιστήμιο της Πράγας, θέση την οποία κράτησε ως το 1912. Ύστερα από τις πιέσεις και την επιμονή διαπρεπών επιστημόνων της εποχής, δέχθηκε να διδάξει στο Ινστιτούτο του Αυτοκράτορα Γουλιέλμου στο Βερολίνο και να γίνει μέλος της Πρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. Το Βερολίνο ήταν πλέον η έδρα του. Εκεί χώρισε (το 1914) κι εκεί νυμφεύθηκε για δεύτερη φορά (το 1919), όχι κάποια συνάδελφό του, αλλά την εξαδέλφη του Έλσα Λέβενταλ (1876-1936).

Το 1916 δημοσιεύει τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, που είναι μία διευρυμένη εκδοχή της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας. Σύμφωνα με τη νέα θεωρία, η ύλη προκαλεί καμπύλωση του χώρου. Η βαρύτητα δεν είναι δύναμη, αλλά αποτέλεσμα του γεγονότος ότι τα κινούμενα σώματα ακολουθούν τη συντομότερη οδό μέσα στον καμπυλωμένο χώρο.

Λέγεται ότι στη διαμόρφωση των μαθηματικών σχέσεων αυτής της θεωρίας μεγάλη ήταν η συμβολή του σπουδαίου έλληνα μαθηματικού Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή (1873-1950), με τον οποίο διατηρούσε φιλία. Ο Αϊνστάιν, όπως και ο ίδιος παραδεχόταν, δεν είχε πολύ καλές σχέσεις με τα θεωρητικά μαθηματικά. Ίσως γι’ αυτό φρόντιζε να δημιουργεί φιλίες με σπουδαίους μαθηματικούς (Καραθεοδωρή, Μινκόφσκι, Μπλούμενταλ, Χίλμπερτ).

Ο Αϊνστάιν είναι τώρα ένας καταξιωμένος επιστήμονας, που ανοίγει νέους δρόμους στην επιστήμη. Στις 10 Δεκεμβρίου 1921 η Βασιλική Ακαδημία της Σουηδίας του απονέμει το Νομπέλ Φυσικής για τις εργασίες του στο φωτοηλεκτρικό φαινόμενο, με τις οποίες απέδειξε ότι το φως συμπεριφέρεται ταυτόχρονα ως ένας κυματισμός και μία ροή σωματιδίων, ανοίγοντας το δρόμο κυρίως στην έρευνα σχετικά με τα ραντάρ.

O Αϊνστάιν με τη σύζυγό του ΈλσαΣτην ιδιωτική ζωή του, όμως, για άλλη μία φορά δυστυχεί. Ο γάμος με την εξαδέλφη του χαρίζει τη γαλήνη της συμβατικότητας και όχι τον έρωτα. «Είμαι άτυχος με τις γυναίκες» εξομολογείται σ’ ένα φίλο του. Η Έλσα είναι περισσότερο φίλη. Και δεν έχει και τόσο καλή γνώμη γι’ αυτόν: «Η καημένη η Μίλεβα έπεφτε σε μελαγχολία, επειδή ο Αλβέρτος είναι από αυτούς τους εγωκεντρικούς επιστήμονες που κοιτάζουν μόνο τη δουλειά τους και τις γυναίκες τις έχουν για υπηρέτριες».

Ο Αϊνστάιν αρχίζει να ταξιδεύει διαρκώς, από την Αμερική ως την Άπω Ανατολή κι εξηγεί με πάθος τις θεωρίες του. Οι ναζιστές, που έχουν καταλάβει την εξουσία στη Γερμανία από τις αρχές του 1933, τον θεωρούν απειλή, όχι μόνο για τις εβραϊκές ρίζες του, αλλά και για το κοφτερό του μυαλό. Τον καθαιρούν απ’ όλες τις θέσεις που κατέχει και του δημεύουν την περιουσία. Ο Αϊνστάιν αναγκάζεται να εγκαταλείψει για πάντα τη Γερμανία. Με ενδιάμεσους σταθμούς τη Γαλλία, το Βέλγιο και τη Μεγάλη Βρετανία, θα εγκατασταθεί τελικά στις Ηνωμένες Πολιτείες (Οκτώβριος 1933), όπου θα γίνει δεκτός με τιμές και θα διοριστεί διευθυντής στο Ινστιτούτο Προκεχωρημένων Σπουδών του Πανεπιστημίου του Πρίνστον.

Τον Αύγουστο του 1939, με επιστολή του προειδοποιεί τον αμερικανό πρόεδρο Φραγκλίνο Ρούζβελτ για τον κίνδυνο κατασκευής ατομικής βόμβας από τους Γερμανούς, που, όπως επισημαίνει, θα έχει ολέθριες συνέπειες για την ανθρωπότητα. Τον παροτρύνει, ωστόσο, να χρηματοδοτήσει την έρευνα για την κατασκευή ατομικής βόμβας. Τελειώνοντας την επιστολή του γράφει: «Όταν θα είναι έτοιμη η δοκιμή της πρώτης ατομικής βόμβας να καλέσετε σ’ ένα ερημονήσι του Ειρηνικού εκπροσώπους της Γερμανίας, της Ιαπωνίας, των συμμάχων, καθώς και ουδέτερους παρατηρητές. Ρίξτε τότε τη βόμβα στο ερημονήσι μπροστά σ’ όλους αυτούς. Είμαι σίγουρος ότι όταν ο εχθρός πληροφορηθεί τα αποτελέσματα, θα συνθηκολογήσει χωρίς άλλο. Κι έτσι θα αποφύγουμε το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων και θα έχουμε και τα χέρια μας καθαρά όταν θα γίνει ειρήνη».

 
Μετά το τραγικό αποτέλεσμα της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι (6 και 9 Αυγούστου 1941), είπε στη γραμματέα του: «Καλύτερα να έκοβα τα χέρια μου, παρά να έστελνα εκείνο το γράμμα στον Ρούζβελτ». Από τότε, εκτός από το ερευνητικό του έργο, προσηλώθηκε στην υπεράσπιση της παγκόσμιας ειρήνης. Στις 11 Απριλίου 1955 υπέγραψε με τον Μπέρτραντ Ράσελ τη γνωστή δήλωση, με την οποία καλούσε τις κυβερνήσεις των μεγάλων δυνάμεων να βρουν ειρηνικό τρόπο για την επίλυση των διαφορών τους.

Οι φιλειρηνικές θέσεις του έστρεψαν εναντίον του τη διαβόητη Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών του γερουσιαστή Μακάρθι, ο οποίος τον χαρακτήρισε κομουνιστή και πράκτορα των Σοβιετικών. Το 1965 διαπιστώθηκε ότι ο φάκελλος που είχε ανοίξει γι’ αυτόν το FBI περιείχε 1280 σελίδες.

Ο Αϊνστάιν δεν απαρνήθηκε ποτέ την εβραϊκή καταγωγή του. Έδρασε όσο μπορούσε για τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ και όταν ο πρωθυπουργός του νεοσύστατου κράτους Νταβίντ Μπεν Γκουριόν του πρότεινε το 1952 να αναλάβει την προεδρία του, αυτός αρνήθηκε, προβάλλοντας τα επιχειρήματα ότι ήταν αρκετά ηλικιωμένος και ότι είχε περιορισμένες πολιτικές ικανότητες.

Το 1948 διαγνώστηκε με ανεύρυσμα αορτής και η εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε δεν έλυσε το πρόβλημα. Η υγεία του έβαινε διαρκώς επιδεινούμενη. Όταν το ανεύρυσμα παρουσιάστηκε και πάλι αρνήθηκε νέα χειρουργική επέμβαση, δηλώντας ότι προτιμούσε να φύγει από τη ζωή όταν έλθει η ώρα του. Αυτό συνέβη στις 18 Απριλίου 1955, στο νοσοκομείο του Πρίνστον.
 
 
 
 
πηγη:  sansimera.gr

Εκλογές Α.Σ. ΓΕΚΟΣΑ

Α.Σ. ΓΕ.Κ.Ο.ΣΑ
                              ΕΔΡΑ: ΤΣΑΚΟΙ ΑΡΙΔΑΙΑΣ          
ΤΗΛ : 2384022650 FAX: 2384023065



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΕΚΛΟΓΕΣ Α.Σ. ΓΕΚΟΣΑ





Ο Α.Σ. ΓΕΚΟΣΑ καλεί τα μέλη του να ψηφίσουν στις εκλογές για την ανάδειξη Νέου Διοικητικού & Εποπτικού Συμβουλίου την Πέμπτη στις 16/03/2017 και ώρα 14:00 έως 19:00 στα γραφεία του Συνεταιρισμού .

Ο Γιάννης Σηφάκης κάλεσε τους αγρότες σε Ριζάρι, Αραβησσό, Δυτικό και Ραχώνα για ίδρυση οργανώσεων παραγωγών

Ζήτησε από συνεταιριστές και αγρότες να συμμετέχουν στην ενημερωτική εκδήλωση του ΣΕΑΣ την Δευτέρα 20 Μάρτη στο Πνευματικό Κέντρο Σκύδρας στις 6:00 μμ

Πρόσκληση-Πρόγραμμα εκδηλώσεων εορτασμού της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου στην Έδεσσα

Σε λίγες ημέρες ο Ελληνισμός θα εορτάσει την επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας της 25ης Μαρτίου 1821. Ακολουθεί το Πρόγραμμα εκδηλώσεων εορτασμού της Εθνικής Επετείου που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 25 Μαρτίου 2017, στην πόλη της Έδεσσας, έδρα της Περιφερειακής Ενότητας Πέλλας, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και παρακαλούμε να παραστείτε με το προσωπικό των υπηρεσιών σας ή τα μέλη σας στις εκδηλώσεις που αναφέρονται σ’ αυτό.  

Πρόγραμμα εκδηλώσεων:

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017
Ομιλίες σε ειδικές συγκεντρώσεις στα σχολεία, τις δημόσιες υπηρεσίες και τα Ν.Π.Δ.Δ. με μέριμνα των εποπτευόντων φορέων. Απότιση φόρου τιμής από τους μαθητές, προσκόπους και οδηγούς, που θα προσέλθουν με τους επικεφαλείς καθηγητές, δασκάλους και βαθμοφόρους στο ηρώο της πόλης και κατάθεση στεφανιών στις 11.30π.μ.


Σάββατο 25 Μαρτίου 2017
Ώρα 10.30π.μ.: Δοξολογία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Έδεσσας, με την χοροστασία του Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κκ. Ιωήλ και εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας από τον Περιφερειακό Σύμβουλο κ. Πέτρο Ζέρζη.

Ώρα 11.30 π.μ.: Επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο της πόλης και κατάθεση στεφανιών από:

  1. Εκπρόσωπος της Κυβέρνησης
  2. Αν. Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας
  3. Στρατηγός Διοικητής ΙΙας Μ/Κ Μεραρχίας
  4. Δήμαρχος Έδεσσας
  5. Πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Έδεσσας
  6. Αστυνομικός Διευθυντής Πέλλας
  7. Διοικητής Διεύθυνσης Πυροσβεστικής Πέλλας
  8. Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πέλλας
  9. Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πέλλας
  10. Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Έδεσσας
  11. Σύνδεσμος Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας
  12. Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών
  13. Σύλλογος Απογόνων Μακεδονομάχων Εδέσσης, Αλμωπίας Ν. Πέλλας
  14. Σύνδεσμος Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου
  15. Σύνδεσμος Τραυματιών Πολεμιστών Οπλιτών Ν. Πέλλας
  16. Εθνική Αντίσταση Π.Ε. Πέλλας (ΠΕΑΕΑ, ΠΟΑΕΑ)
  17. Πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Νέων
  18. Περιφερειακός Έφορος Προσκόπων Π.Ε. Πέλλας
  19. Ένωση Παλαιών Προσκόπων
  20. Πρόεδροι άλλων Οργανώσεων, Συλλόγων, Σωματείων

Σιγή ενός λεπτού και Εθνικός ύμνος

Ώρα 12.00: Παρέλαση αναπήρων πολέμου, μαθητών-μαθητριών, Προσκόπων-Οδηγών και τμημάτων Ενόπλων Δυνάμεων.

Επίσης, ορίζονται:
Α) Γενικός σημαιοστολισμός από την 8η πρωινή ώρα της 23ης μέχρι και την δύση του ήλιου της 25ης Μαρτίου.  
Β) Φωταγώγηση όλων των καταστημάτων του δημοσίου, των ΟΤΑ, των Ν.Π.Δ.Δ. και των Τραπεζών, κατά τις βραδινές ώρες της 24ης και 25ης Μαρτίου.  

Τελετάρχες ορίζονται οι κκ. Μάρκος Μάρκου, Βασίλειος Αδραμιτιανός και Αναστασία Μπιρόζη, υπεύθυνη υποδοχής προσκεκλημένων η κα Αικατερίνη Καλλίνη, υπάλληλοι της Π.Ε. Πέλλας και συντονιστής των εκδηλώσεων ο κ. Ιωάννης Τσίκος, Ειδικός Σύμβουλος Αν. Αντιπεριφερειάρχη.

Η Αν. Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας


 Αθηνά Αθανασιάδου – Αηδονά
Σημαντική σημείωση:

Η Ιερά Μητρόπολη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας παρακαλείται να φροντίσει για τις ιεροτελεστίες.
Ο Δήμος Έδεσσας παρακαλείται για τη διαρρύθμιση και ευταξία του χώρου του ηρώου, καθώς και για τη διάθεση της δημοτικής μπάντας και την οργάνωση της υποδομής της παρέλασης.
Η ΙΙα Μ/Κ Μεραρχία παρακαλείται να φροντίσει για την στρατιωτική παράταξη.
Η Αστυνομική Διεύθυνση Πέλλας παρακαλείται να μεριμνήσει για την τάξη.

ΕΚΑΣΚΕΜ - Παιδικό: Πρωταθλητής στον Γ' Ομιλο ο Πανεδεσσαϊκός 61-66 τον Σκυδραϊκό

Η Παιδική ομάδα του Πανεδεσσαϊκού κέρδισε χθες στο ντέρμπυ της τελευταίας αγωνιστικής τον Σκυδραϊκό με σκορ 61-66 και κατέκτησε άξια την 1η θέση στον Γ΄Ομιλο και την πρόκριση στην τελική φάση του αντίστοιχου πρωταθλήματος όπου έχουν περάσει επίσης ΑΟΚ Βέροιας και ΑΓΕ Πιερίας

Η εδεσσαική ομάδα διατήρησε ένα μικρό προβάδισμα από την αρχή και έφθασε έστω και δύσκολα στην πολύτιμη νίκη παρά την σθεναρή αντίσταση του Σκυδραϊκού που μπόρεσε να καλύψει σε μεγάλο βαθμό την απουσία του τραυματία σέντερ Παντελή Χαραλαμπίδη , βρίσκοντας επιθετικές λύσεις από άλλους παίκτες

Ο Πανεδεσσαϊκός από την πλευρά του "χτύπησε" κυρίως στην αντίπαλη ρακέτα και στηρίχθηκε επιθετικά στην τριάδα των Γιαννούλτση, Καραϊσαρίδη Γιάτσου που σημείωσαν συνολικά 54 πόντους


Τα δεκάλεπτα 1ο 10-11 2ο (18-22) 28-33(ημίχρονο) 3ο (22-23) 50-56 40 (11-10)61-66(τελικό σκορ)

ΣΚΥΔΡΑΙΚΟΣ(ΜΠΑΜΠΑΛΙΟΥΤΑΣ): ΦΡΑΓΚΟΣ Δ. , ΔΙΔΩΝΑΚΗΣ Α. 15, ΞΕΝΆΚΗΣ Μ. 2, ΜΙΧΑΗΛΊΔΗΣ Χ. 4, ΚΟΛΟΒΌΣ Γ. 4 , ΧΑΛΑΤΣΗΣ Γ. 4 , ΒΑΣΙΛΕΊΟΥ Α. 14 , ΜΟΥΧΤΑΡΗΣ Κ. 18

ΠΑΝΕΔΕΣΣΑΙΚΌΣ ( ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ) : ΓΙΑΤΣΟΣ Ι. 13 , ΚΟΒΑΤΣΗΣ Γ. 3, ΓΙΑΝΝΟΥΛΤΣΗΣ Ι. 26 , ΣΑΡΙΚΟΥΔΗΣ Ρ. , ΚΟΖΙΑΣ Η. , ΚΛΗΝΤΣΑΡΗΣ Ι. 2 , ΚΟΚΚΟΝΟΣ Φ. , ΝΑΝΟΣ Δ. , ΣΤΑΥΡΑΚΙΔΗΣ Α. , ΜΙΣΙΟΣ Ι. 7 , ΚΑΡΑΙΣΑΡΙΔΗΣ Λ. 15 


ΑΠΟ Rodovitis Giorgos

ΔΕΗ – Νέες διευκολύνσεις για τους οφειλέτες: Δείτε ποιους αφορά και πόσα θα «γλιτώσουν»

Στη μείωση της προκαταβολής για τη ρύθμιση που αφορά σε 36 δόσεις ληξιπρόθεσμων οφειλών άνω των 1.000 ευρώ προς τη ΔΕΗ, από 20% σε 15%, αποφάσισε να προχωρήσει το διοικητικό συμβούλιο της Επιχείρησης προκειμένου να διευκολύνει τους οφειλέτες.

Επιστημονική Ημερίδα με θέμα: «Ο ρόλος της τέχνης και τα όριά της: Από την αρχαιότητα έως σήμερα» στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας


Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πέλλας σας προσκαλεί στην Επιστημονική Ημερίδα με θέμα:
«Ο ρόλος της τέχνης και τα όριά της: Από την αρχαιότητα έως σήμερα»,
η οποία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 18 Μαρτίου 2017, στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας.
Η Ημερίδα, που οργανώνεται με αφορμή τη λήξη της περιοδικής εικαστικής έκθεσης «Πέλλα / Επεισόδια Μνήμης» (είχε εγκαινιαστεί στις 20 Νοεμβρίου 2016 στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας),  θα προσεγγίσει διαχρονικά τον ρόλο που διαδραμάτισε η τέχνη στην ζωή του ανθρώπου, τυχόν μηνύματα που ήθελε να περάσει μέσα από αυτήν ο ίδιος ο δημιουργός, τη χρησιμοποίησή της από τους εκάστοτε παραγγελιοδότες της και, τέλος, τον ρόλο του ίδιου του καλλιτέχνη, η ελευθερία και οι περιορισμοί του, σε όλην αυτήν τη διαδικασία.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

Προεδρείο

Δρ. Μαρία Λιλιμπάκη-Ακαμάτη, Αρχαιολόγος, Επίτιμη Διευθύντρια Υπουργείου Πολιτισμού
10.00

Χαιρετισμοί
        10.20              

Δρ. Ευστράτιος Νανόγλου, Αρχαιολόγος, Εφορεία Αρχαιοτήτων Πέλλας
Το αντικείμενο της τέχνης στην Προϊστορία
10.40

Παναγιώτα Ατζακά, Ομότιμη Καθηγήτρια Αρχαιολογίας Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Ψηφιδωτά δάπεδα: Γενική επισκόπηση της τέχνης του ψηφιδωτού με έμφαση στον ρόλο του θεματολογίου
11.00

Δρ. Νικόλαος Β. Παππάς, Αρχαιολόγος, Εφορεία Αρχαιοτήτων Πέλλας
«Κα σιωπσα λαλε»: Ο ρόλος της τέχνης και η έκφραση του καλλιτέχνη στο Βυζάντιο
11.20

Δρ. ΤριαντάφυλλοςΤρανός, Ζωγράφος, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Πανεπιστημίου Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Ζωγραφική χωρίς ήρωες
11.40

Συζήτηση
12.00

Διάλειμμα



Προεδρείο

Γεώργιος Τσακίρης, Ζωγράφος, Καθηγητής Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
        12.20              

Δ.Ζουρούδης, Ζωγράφος, Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Η μελέτη της αφαίρεσης ως εργαλείο χειραφέτησης και συστηματοποίησης της εικαστικής έρευνας ταυτόχρονα
12.40

Γιάννης Ζιώγας, Ζωγράφος, Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
Tα όρια της σωματομετρικής προσέγγισης της εικαστικής πρακτικής
13.00

Δρ. Στέλλα Συλλαίου, Μουσειολόγος, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
Εξερευνώντας τα όρια της τέχνης στην ψηφιακή εποχή
13.20

Δρ. Δωροθέα Κοντελετζίδου, Ιστορικός της Τέχνης, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας
Τα μη όρια της τέχνης
13.40

Συζήτηση


ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΛΛΑΣ
580 05, Πέλλα, Τηλ. 23820 31160
Πληροφορίες: Νικόλαος Παππάς, Αρχαιολόγος
Αριθμ. Τηλ/τυπίας: 23820 33092

Με μεγάλη επιτυχία το Τουρνουά Φιλικών Παιχνιδιών Basketball που συνδιοργάνωσαν ο «Μ. Αλέξανδρος» Γιαννιτσών και ο «Σκυδραικός»

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 11/03/2017 , το Τουρνουά Φιλικών παιχνιδιών Μπάσκετ, που διοργάνωσαν από κοινού η Ακαδημία Μπάσκετ του Γ.Α.Σ. «Μ. Αλέξανδρος» Γιαννιτσών και η Ακαδημία του «Σκυδραϊκού».

Στο Τουρνουά υπήρξε μεγάλη ανταπόκριση των αθλητών της Ακαδημίας των Γιαννιτσών, καθώς συμμετείχαν 55 αθλητές, δίνοντας μια σειρά από τρία (3) ηλικιακά παιχνίδια (2004-2006), τα οποία πραγματοποιήθηκαν στο Κλειστό Γυμναστήριο της Σκύδρας.

Σε δηλώσεις του αμέσως μετά το τέλος των αγώνων, ο προπονητής των τμημάτων της Ακαδημίας του «Μ. Αλεξάνδρου» Γιαννιτσών τόνισε τα εξής:

Χαριτίδης Χαράλαμπρος: «Ήταν μια πραγματικά πολύ όμορφη και γεμάτη από Μπάσκετ ημέρα για τους αθλητές μας η σημερινή. Αγωνίστηκαν, δημιούργησαν, μέτρησαν τις δυνάμεις τους απέναντι σε μία άκρως ανταγωνιστική ομάδα αλλά προπάντων έφυγαν με χαμόγελα από το γήπεδο. Ο «Μέγας» ακολουθεί πιστά το πρόγραμμά του που περιλαμβάνει ουσιαστική δουλειά στην προπόνηση αλλά και πολλές συναντήσεις για παιχνίδια με άλλα τμήματα Ακαδημιών. Εκ μέρους του Γ.Α.Σ. Μ. Αλεξάνδρου Γιαννιτσών ευχαριστούμε τον Σκυδραϊκό και το προπονητικό team για την φιλοξενία και ευελπιστούμε να συνεχιστεί η εποικοδομητική αυτή συνεργασία».

IALMOPIA LIVE: Φίλιππος Ν.Πέλλας - ΠΑΟΚ Αλμωπίας 68-64 [ΒΙΝΤΕΟ]

Αυτοκτόνησε ο ΠΑΟΚ Αλμωπίας μέσα στα Γιαννιτσά το Σάββατο 11/3 για την 13η αγωνιστική της Β ΕΚΑΣΚΕΜ, χάνοντας από τον Φίλλιπο Ν. Πέλλας με 68-64.

Η σημασία της αγκαλιάς στην ανάπτυξη των παιδιών μας

Η σημασία της αγκαλιάς στην ανάπτυξη των παιδιών μας

Η πιο όμορφη στιγμή για κάθε καινούρια μαμά, είναι η στιγμή αγκαλιάζει το μωρό της. Ύστερα από τόσους μήνες αναμονής, έχει στην αγκαλιά της το πιο γλυκό πλάσμα της ζωής της, το μωρό της. Αυτή η στιγμή της αγκαλιάς όμως, δεν είναι η πιο σημαντική όχι μόνο για τη μαμά, αλλά και για το μωρό.


Η αγκαλιά για ένα νεογέννητο…

Όσο το μωρό βρισκόταν στην κοιλιά σας, μια μεγάλη αγκαλιά για εκείνο, το αμνιακό υγρό ακουμπούσε απαλά το δέρμα του, δημιουργώντας του ένα αίσθημα ασφάλειας και αγάπης καθώς αναπτυσσόταν. Από τότε αρχίζει να δημιουργείται η ανάγκη του να το αγκαλιάζουν και να το χαϊδεύουν. Όταν γεννιέται, το δέρμα του είναι το πιο ευαίσθητο όργανο στο σώμα του, αφού διαθέτει πολυάριθμες νευρικές απολήξεις που το καθιστούν ιδιαίτερα ευαίσθητο στο άγγιγμα. Αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος όμως που κάνει πολύ σημαντική την αγκαλιά. Τους πρώτους μήνες της ζωής του, αναγνωρίζει τη μαμά του μυρίζοντάς την και ακούγοντας τον οικείο χτύπο της καρδιάς της, όταν εκείνη το κρατά αγκαλιά. Γι’ αυτό και η αγκαλιά είναι ό,τι πιο σημαντικό για να νιώσει το μωρό κοντά σας, δημιουργώντας του ένα αίσθημα ασφάλειας και αγάπης.

Η αγκαλιά για ένα μωρό…

Οι αισθήσεις ενός μωρού, όχι απλά λειτουργούν όπως ενός κανονικού ανθρώπου, αλλά κάποιες από αυτές λειτουργούν πριν ακόμα γεννηθεί, δηλαδή όταν ακόμα βρίσκεται στην κοιλιά της μητέρας του. Για το λόγο αυτό, η σωματική επαφή και επικοινωνία με το μωρό σας, είναι εξίσου σημαντική. Η αγκαλιά, το χάδι, τα καθημερινά παιχνίδια, είναι μια μορφή επικοινωνίας και μάλιστα πολύ σημαντική για σας και το μωρό σας. Η αίσθηση της αφής, είναι ίσως και η πιο σημαντική. Το μωρό αισθάνεται ό,τι υπάρχει γύρω του. Το χάδι σας όμως και η αγκαλιά σας, είναι ό,τι πιο σημαντικό για αυτό και την ανάπτυξή του.

Η επίδραση της αγκαλιάς στην ανάπτυξη του παιδιού

Καθώς αγκαλιάζετε το μωρό σας, του δημιουργείτε ένα αίσθημα ασφάλειας, νιώθει καλά με τον εαυτό του και τονώνεται η αυτοπεποίθησή του. Η επίδραση της αγκαλιάς όμως δεν σταματά εκεί.

Παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του μωρού και του δίνει τις πρώτες βάσεις για το πώς δημιουργούμε υγιείς σχέσεις. Έρευνες έχουν δείξει ότι η έκφραση της τρυφερότητας με αγκαλιές και χάδια, είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των νευρικών συνάψεων του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη διαχείριση του στρες και τη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων.


Τα χάδια και οι αγκαλιές μας, κινητοποιούν την παραγωγή ενδορφινών μειώνοντας τα επίπεδα των ορμονών του στρες που κυκλοφορούν στο αίμα βελτιώνοντας τη διάθεσή του περιορίζοντας τα αισθήματα θλίψης και ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η αγκαλιά αυξάνει την αιμογλοβίνη στο αίμα, δημιουργεί ευεξία και βοηθά να ξεπεραστούν οι φόβοι.

Τέλος, έρευνες του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον
συνδέουν την τρυφερότητα που έχει εισπράξει ένα παιδί με την ευφυΐα του!

Η αγκαλιά μας λοιπόν, δεν είναι μόνο ο πιο απλός και άμεσος τρόπος να δείξουμε τη στοργή, την αγάπη και το ενδιαφέρον μας στο παιδί μας, αλλά και ένας βασικός παράγοντας για την σωματική και ψυχική του ανάπτυξη.

Όταν δεν θέλει πολλές αγκαλιές;

Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και όλα τα παιδιά δεν είναι τα ίδια. Η προσωπικότητά τους είναι διαφορετική. Έτσι ένα παιδί μπορεί να ανυπομονεί να χωθεί στην αγκαλιά μας, ενώ ένα άλλο να μην θέλει πολλές αγκαλιές ή πολλά φιλιά. Σε αυτή την περίπτωση δεν χρειάζεται πίεση. Για κάποιο παιδί, ακόμα και ένα χάδι μπορεί να είναι αρκετό για να νιώσει γεμάτο, ενώ για κάποιο άλλο μπορεί να χρειαστούν πολλές αγκαλιές και χάδια!!! Το σημαντικό είναι, να καλύπτεται το παιδί συναισθηματικά και να του εισπράττει την αγκαλιά μας, στο βαθμό που εκείνο χρειάζεται.

Μεγαλώνοντας…

Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας εκτός από την προσωπικότητα, είναι η ηλικία του παιδιού. Από κάποια στιγμή και μετά, το παιδί μεγαλώνει και η εικόνα του στους άλλους, κυρίως στους συνομηλίκους του, το επηρεάζει. Μπορεί λοιπόν να ντρέπονται να πέφτουν στην αγκαλιά σας μπροστά στους φίλους του ή μπροστά σε κόσμο. Συνήθως αυτό ξεκινάει όταν το παιδί μπαίνει στη σχολική ηλικία και μπορεί να αυξηθεί στην προεφηβεία και την εφηβεία. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας ανησυχεί. Τι μπορούμε να κάνουμε; Να… προσαρμοστούμε. Είναι σημαντικό να μην χάσουμε την φυσική επαφή με το παιδί μας, γι’ αυτό καλό είναι να προσαρμοστούμε στις ανάγκες της ηλικίας του. Αντί λοιπόν να το πνίγουμε στις αγκαλιές και τα φιλιά, μπορούμε να το αγκαλιάσουμε περνώντας απλά το χέρι μας στους ώμους του, ή να του χαϊδεύουμε απαλά στην πλάτη όταν είναι λυπημένο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η πίεση δεν έχει καλά αποτελέσματα. Μια καλή κίνηση, είναι να το ρωτάμε πριν το αγκαλιάσουμε αν βλέπουμε πως αντιδρά. Το βασικό είναι να μείνουμε κοντά του, σεβόμενοι όμως τους δικού του ρυθμούς.

Η αγκαλιά για τον άνθρωπο…

Κλείνοντας, ας θυμηθούμε τα λόγια της ψυχοθεραπεύτριας Βιρτζίνια Σατίρ, που θεωρείται από πολλούς η «μητέρα» της οικογενειακής Ψυχοθεραπείας

«οι άνθρωποι χρειαζόμαστε 4 αγκαλιές την ημέρα για να επιβιώσουμε, 8 αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε και 12 αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε».

Η αγκαλιά λοιπόν, είναι αναγκαία όχι μόνο για τα μωρά, τα παιδιά, τους εφήβους… αλλά και για εμάς τους ίδιους.

Ποθητού Μαρία 
Πηγή: xamogelakia.com

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *