Η επικείμενη απόφαση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την παύση λειτουργίας του Στρατοπέδου «Γεωργίου Καλέτζου» στην Έδεσσα και τη μεταφορά των δομών του στα Γιαννιτσά, αποτελεί έναν κρίσιμο κώδωνα κινδύνου. Πέρα από τον αναμφισβήτητο πλήγμα στην τοπική οικονομία και κοινωνία, η κίνηση αυτή στερείται οποιασδήποτε σοβαρής επιχειρησιακής ή πολιτικής λογικής, γεννώντας βάσιμες υποψίες για πολιτικές διευθετήσεις που υποβαθμίζουν την εθνική στρατηγική.
Το κύριο επιχείρημα όσων αντιτίθενται στη μεταφορά εστιάζεται στην παντελή έλλειψη στρατιωτικής σκοπιμότητας για την επιλογή των Γιαννιτσών. Αν η απόφαση του ΥΠΕΘΑ πήγαζε από μια πραγματική αναδιοργάνωση με στόχο την ενίσχυση της άμυνας, η μεταφορά των μονάδων προς τον Έβρο ή την παραμεθόριο θα είχε μία, έστω και συζητήσιμη, λογική βάση. Θα μπορούσε να αιτιολογηθεί ως ενίσχυση των ακριτικών δυνάμεων.
Αντιθέτως, η μετακίνηση του Στρατοπέδου Καλέντζου, το οποίο εξυπηρετεί δομές άρρηκτα συνδεδεμένες με τη Μεραρχία που εδρεύει στην Έδεσσα, σε μια κοντινή, αλλά μη στρατηγική θέση όπως τα Γιαννιτσά, δεν εξυπηρετεί κανέναν ανώτερο αμυντικό σκοπό. Η επιλογή αυτή μοιάζει να υπακούει αποκλειστικά στη λογική του «έτσι θέλω» και όχι σε κάποιο επιχειρησιακό πλάνο.
Η απουσία δημοσίευσης ή σοβαρής τεκμηρίωσης για τους λόγους της μεταφοράς ενισχύει την υποψία ότι πρόκειται για πολιτική διευθέτηση. Όταν αποφάσεις που αφορούν την Εθνική Άμυνα λαμβάνονται με κριτήριο την εξυπηρέτηση τοπικών εκλογικών συμφερόντων στην περιοχή των Γιαννιτσών, τότε η ακεραιότητα του Υπουργείου και η σοβαρότητα της στρατηγικής κλονίζονται.
Η Άμυνα της χώρας δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο μικροπολιτικών ανταλλαγμάτων. Η υποβάθμιση της Έδεσσας –μιας ιστορικά σημαντικής πόλης– υπέρ μιας κοντινής έδρας, χωρίς ουσιαστικό στρατιωτικό όφελος, αποτελεί σοβαρό πολιτικό σφάλμα.
Ο μεγαλύτερος φόβος της τοπικής κοινωνίας είναι ότι η απομάκρυνση του Στρατοπέδου Καλέντζου αποτελεί τον προπομπό και το πρώτο βήμα για την ολοκληρωτική αποψίλωση της στρατιωτικής παρουσίας από την πόλη.
Ο επόμενος στόχος, όπως φοβούνται πολλοί, είναι η μεταφορά της ίδιας της Μεραρχίας – μιας δομής που, παρόλο που απασχολεί περίπου 150 στελέχη (αριθμός διόλου ευκαταφρόνητος για την τοπική αγορά), είναι κυρίως σύμβολο διοικητικής και αμυντικής παρουσίας– προς τη Θεσσαλονίκη. Μια τέτοια εξέλιξη, με την ίδια ασαφή επιχειρηματολογία, θα καταστήσει την Έδεσσα μια πόλη χωρίς καμία στρατιωτική «ανάσα», ενισχύοντας την απομόνωση της.
Τέλος, το δέλεαρ των ανταποδοτικών οφελών (όπως η ενδεχόμενη δημιουργία φυλακών ή άλλων δομών) ως αντάλλαγμα για την απώλεια του στρατοπέδου δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Η υπόσχεση για εγκατάσταση άλλων κρατικών λειτουργιών, συχνά αμφιβόλου ανάπτυξης, δεν μπορεί να αποτελέσει σοβαρό αντιστάθμισμα για την απώλεια μιας σταθερής στρατιωτικής δομής, η οποία συνδέεται με την ασφάλεια, την ιστορία και την καθημερινή λειτουργία της πόλης. Μέχρι στιγμής, τέτοιου είδους υποσχέσεις παραμένουν ασαφείς και στερούνται οδικού χάρτη και χρονοδιαγράμματος.
Η κυβέρνηση και το ΥΠΕΘΑ οφείλουν να ακούσουν τη φωνή της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας της Έδεσσας. Η μεταφορά του στρατοπέδου Καλέτζου στα Γιαννιτσά είναι μια απόφαση-παραλογισμός που πρέπει να ανακληθεί άμεσα. Η στρατιωτική παρουσία στην Έδεσσα δεν είναι πολυτέλεια, αλλά κομμάτι της εθνικής συνοχής και της αμυντικής λογικής της περιοχής.
Το κύριο επιχείρημα όσων αντιτίθενται στη μεταφορά εστιάζεται στην παντελή έλλειψη στρατιωτικής σκοπιμότητας για την επιλογή των Γιαννιτσών. Αν η απόφαση του ΥΠΕΘΑ πήγαζε από μια πραγματική αναδιοργάνωση με στόχο την ενίσχυση της άμυνας, η μεταφορά των μονάδων προς τον Έβρο ή την παραμεθόριο θα είχε μία, έστω και συζητήσιμη, λογική βάση. Θα μπορούσε να αιτιολογηθεί ως ενίσχυση των ακριτικών δυνάμεων.
Αντιθέτως, η μετακίνηση του Στρατοπέδου Καλέντζου, το οποίο εξυπηρετεί δομές άρρηκτα συνδεδεμένες με τη Μεραρχία που εδρεύει στην Έδεσσα, σε μια κοντινή, αλλά μη στρατηγική θέση όπως τα Γιαννιτσά, δεν εξυπηρετεί κανέναν ανώτερο αμυντικό σκοπό. Η επιλογή αυτή μοιάζει να υπακούει αποκλειστικά στη λογική του «έτσι θέλω» και όχι σε κάποιο επιχειρησιακό πλάνο.
Η απουσία δημοσίευσης ή σοβαρής τεκμηρίωσης για τους λόγους της μεταφοράς ενισχύει την υποψία ότι πρόκειται για πολιτική διευθέτηση. Όταν αποφάσεις που αφορούν την Εθνική Άμυνα λαμβάνονται με κριτήριο την εξυπηρέτηση τοπικών εκλογικών συμφερόντων στην περιοχή των Γιαννιτσών, τότε η ακεραιότητα του Υπουργείου και η σοβαρότητα της στρατηγικής κλονίζονται.
Η Άμυνα της χώρας δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο μικροπολιτικών ανταλλαγμάτων. Η υποβάθμιση της Έδεσσας –μιας ιστορικά σημαντικής πόλης– υπέρ μιας κοντινής έδρας, χωρίς ουσιαστικό στρατιωτικό όφελος, αποτελεί σοβαρό πολιτικό σφάλμα.
Ο μεγαλύτερος φόβος της τοπικής κοινωνίας είναι ότι η απομάκρυνση του Στρατοπέδου Καλέντζου αποτελεί τον προπομπό και το πρώτο βήμα για την ολοκληρωτική αποψίλωση της στρατιωτικής παρουσίας από την πόλη.
Ο επόμενος στόχος, όπως φοβούνται πολλοί, είναι η μεταφορά της ίδιας της Μεραρχίας – μιας δομής που, παρόλο που απασχολεί περίπου 150 στελέχη (αριθμός διόλου ευκαταφρόνητος για την τοπική αγορά), είναι κυρίως σύμβολο διοικητικής και αμυντικής παρουσίας– προς τη Θεσσαλονίκη. Μια τέτοια εξέλιξη, με την ίδια ασαφή επιχειρηματολογία, θα καταστήσει την Έδεσσα μια πόλη χωρίς καμία στρατιωτική «ανάσα», ενισχύοντας την απομόνωση της.
Τέλος, το δέλεαρ των ανταποδοτικών οφελών (όπως η ενδεχόμενη δημιουργία φυλακών ή άλλων δομών) ως αντάλλαγμα για την απώλεια του στρατοπέδου δεν μπορεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Η υπόσχεση για εγκατάσταση άλλων κρατικών λειτουργιών, συχνά αμφιβόλου ανάπτυξης, δεν μπορεί να αποτελέσει σοβαρό αντιστάθμισμα για την απώλεια μιας σταθερής στρατιωτικής δομής, η οποία συνδέεται με την ασφάλεια, την ιστορία και την καθημερινή λειτουργία της πόλης. Μέχρι στιγμής, τέτοιου είδους υποσχέσεις παραμένουν ασαφείς και στερούνται οδικού χάρτη και χρονοδιαγράμματος.
Η κυβέρνηση και το ΥΠΕΘΑ οφείλουν να ακούσουν τη φωνή της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας της Έδεσσας. Η μεταφορά του στρατοπέδου Καλέτζου στα Γιαννιτσά είναι μια απόφαση-παραλογισμός που πρέπει να ανακληθεί άμεσα. Η στρατιωτική παρουσία στην Έδεσσα δεν είναι πολυτέλεια, αλλά κομμάτι της εθνικής συνοχής και της αμυντικής λογικής της περιοχής.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr