Δημιουργικός και συγγραφικά ακούραστος, όπως πάντα, ο βραβευμένος ποιητής και συγγραφέας Ευάγγελος Τσαβδάρης επανεμφανίζεται στις σελίδες του ialmopia.gr με το νέο του διήγημα ‘Μικρές αγκυλωμένες νόρμες’.
Όντας εξαιρετικός στο να αποτυπώνει βιωματικά στο χαρτί τις σκέψεις του, στο νέο του διήγημα ο συγγραφέας προβάλει τον ανεκπλήρωτο έρωτα ενός άντρα με κινητικά προβλήματα, για μια γυναίκα που αποτελεί ίσως το μόνο λόγο για να παίρνει δύναμη κάθε πρωί και να συνεχίζει τη ζωή του.
Τα δυο πρόσωπα, δρώντας στο ίδιο περιβάλλον, ακροβατούν στα όρια του έρωτα και της αγάπης, μόνο που τα πρέπει και οι άγραφοι κανόνες της ζωής τους κρατούν σε μια σχέση καθαρά φιλική.
Μικρές αγκυλωμένες νόρμες
του Ευαγγελου Τσαβδάρη
Αγαπούσε πολύ το χωριό της, αν και δεν το έδειχνε συχνά έκανε την υπέρβαση, η αγαπημένη της φράση υπέρβαση. Άραγε πόσες φορές έκανε την υπέρβαση απέναντι στον εαυτό της για να είναι σωστή, έτσι όπως η ίδια όριζε το σωστό και το λάθος για τη ζωή της...
Εκείνος οπαδός της αστικοποίησης του άρεσε πάντα η πόλη, κι όμως ονειρευόταν να τον πάρει μία εκδρομή στο χωριό της, μόνο και μόνο για να τον ξαπλώσει μπρούμυτα, να στολιστεί με χαλίκια και χώμα πάνω στα ρούχα του, από τις υφές που πάτησε εκείνη όταν ήταν κοριτσάκι, έφηβη, ώσπου να φύγει για να πάει να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο.
Φυσικά δεν μπορούσε να πατήσει. Τα πόδια του στο αμαξίδιο ήταν δεμένα με έναν ιμάντα για να μειώνεται το τέντωμα της σπαστικότητας όταν μιλούσε ή βίωνε έντονα συναισθήματα.
Σπαστικότητα είναι ο ακούσιος μυϊκός τόνος που δημιουργείται σε ανθρώπους με αυτές τις παθήσεις και έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του μυϊκού τόνου στα πόδια και γενικά στη σπονδυλική στήλη.
Η Ιουλία ήταν πάντα διαθέσιμη σε βοήθεια. Όπως εκείνο το περιστατικό με τη λίστα εργασίας που ο Μάρκος την είχε φωνάξει να τον βοηθήσει. Από τότε δεν έχει αφήσει να γράψει κανένας επάνω σε αυτή τη λίστα και πολλές στιγμές φαντασιώνεται το έγγραφο αυτό να γίνεται αντικείμενο πλειστηριασμού από συλλέκτες καθώς και αντικείμενο μεταπώλησης σε διάσημους οίκους.
Λοιπόν, για να έρθουμε στο δύσκαμπτο παρόν, και τώρα που λέω δύσκαμπτο, πολλές φορές εκείνη του έλεγε ότι της παραβιάζει τα όρια.
Μια άλλη αγαπημένη της φράση, κι όμως ακόμη και όταν ο Μάρκος έδειχνε να συμβιβάζεται, στην πραγματικότητα ήταν μία κατάσταση που τον βόλευε τα χέρια του είχαν μετατραπεί σε ψυχρές τανάλιες, κάθε άλλο παρά ελαφρύ άγγιγμα θα μπορούσαν να προκαλέσουν.
Ωστόσο αυτός ο ιμάντας πολλές φορές από τις αντανακλαστικές κινήσεις ξεκολλούσε ή λυνόταν από τη θέση του, με αποτέλεσμα κανείς να μην αναλαμβάνει την ευθύνη να τον επαναφέρει. Ο Μάρκος κοίταζε τότε την Ιουλία με ένα βαθύ βλέμμα που του επέτρεπε να μπαίνει μέσα στην ψυχή της και να την καταλαβαίνει.
Και εκείνη όμως, ακόμη και όταν του λεγε ότι της παραβιάζει τα όρια, τον κοιτούσε με ένα βλέμμα γεμάτο προστατευτικότητα, στοργή και τρυφερότητα, που του επέτρεπε να μπαίνει και να κολυμπάει βαθιά μέσα στην ψυχή της και να την κατανοεί. Εκείνη έσκυβε και του έδενε τη ζώνη γερά, με αποτέλεσμα την ώρα εκείνη, ο Μάρκος να νιώθει απαλές, παλλόμενες, τρυφερές κινήσεις σε όλο του το σώμα, μία αρχέγονη παλμική μέθεξη την ώρα της προστατευτικής περιποίησης μιας τέτοιας γυναίκας.
Εκείνη ήταν λάτρης της γνώσης. Τις ώρες της βοήθειας του έλεγε πάντα ότι δεν έχουμε τις απαραίτητες γνώσεις.
Τις γνώσεις τις ήθελε για να υπάρχει μία εξοικείωση με την παροχή βοήθειας όχι από συμπόνια ούτε για να κοιμίζει ο μέσος πολίτης τη συνείδηση και να νιώθει καλύτερος άνθρωπος, απλά για να γίνεται η ζωή του πιο εύκολη.
Δεν ήθελε ποτέ να τον πληγώσει. Πάντα τον κοιτούσε με αυτό το βαθύ βλέμμα στα μάτια, που του επέτρεπε συνεχώς να την κατανοεί και να την διαβάζει. Η πραγματικότητα ήταν ότι στηρίζονταν πάνω της.
Ένα πρωινό στο νιπτήρα που είχε πάντα πρόβλημα με τη στήριξη καθώς ο τένοντας λύγιζε και έβγαζε φωτιά από την προσπάθεια, αυτός την έφερνε στο μυαλό του, πίεζε γερά τις λαβές των χεριών και κατάφερνε να επιβιώσει.
Την άλλη μέρα το πρωί, την βρήκε και της εξιστόρησε το περιστατικό, εκείνη τον χάιδεψε στοργικά στο μάγουλο, την στιγμή που ο Μάρκος δεν την είχε αγγίξει ποτέ.
Ένιωσε και πάλι ένα ελαφρύ, γλυκό μούδιασμα στο σημείο εκείνο, όπου μέχρι και σήμερα όταν τον ξυρίζουν αναδύεται άρωμα βασιλικού.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Το ialmopia.gr επιτρέπει στον χρήστη να αναρτά τα σχόλια και τις απόψεις του σε επίκαιρα θέματα/συζητήσεις. Τα σχόλια και οι απόψεις αυτές εκφράζουν αποκλειστικά τις προσωπικές θέσεις του εκάστοτε χρήστη και δεν υιοθετούνται από το ialmopia.gr. Σε κάθε περίπτωση, ο χρήστης οφείλει να εκφράζεται με τρόπο ώστε να μην παραβιάζει τους ελληνικούς νόμους. Σε αντίθετη περίπτωση, το ialmopia.gr διατηρεί το δικαίωμα να αποκλείει το χρήστη από την εν λόγω υπηρεσία.
Με εκτίμηση, Η συντακτική ομάδα του ialmopia.gr