Το τελευταίο αντίο είπαν σήμερα στον εμβληματικό αγωνιστή της Αριστεράς, Μανώλη Γλέζο, συγγενείς και φίλοι.
Σε απολύτως οικογενειακό περιβάλλον ετάφη στην αττική γη, στο Α' Νεκροταφείο, υπό τη σκιά του Βράχου της Ακρόπολης, ο Μανώλης Γλέζος.
Η γυναίκα του, Τζώρτζια, τα δυο παιδιά με τους/τις συζύγους τους και τα τέσσερα εγγόνια αποχαιρέτησαν τον Μανώλη τους, σε μια κηδεία που υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν πάνδημη.
Την εξόδιο ακολουθία τέλεσε, στο παρεκλήσσι της Μητρόπολης, ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, ο οποίος αναφέρθηκε στο "σύμβολο της Αντίστασης".
Την ίδια ώρα η γαλανόλευκη κυμάτιζε μεσίστια στον Ιερό Βράχο, μετά από απόφαση του πρωθυπουργού, ενώ χτυπούσαν πένθιμα οι καμπάνες στην Παναγία την Εκατονταπυλιανή, στην Πάρο. (Η καταγωγή του Μ. Γλέζου ήταν κατά το ήμισυ από τη Νάξο και από την Πάρο). Μεσίστιες κυμάτιζαν οι σημαίες και στα δημοτικά και κοινοτικά καταστήματα των Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών όλης της χώρας.
Πηγή: SanSimera.gr
Ας πούμε δυο λόγια για την πρώτη αντιστασιακή πράξη κατά των Γερμανών και των Ναζιστών - φασιστών του Χίτλερ. Περίπου έναν μήνα μετά την παράδοση στους Γερμανούς, το 1940, ο Γλέζος με τον Σάντα ανέβηκαν στην Ακρόπολη και κατέβασαν τη γερμανική σημαία. Ήταν μόνο 18 χρονών ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην άλλη μέρα οι εφημερίδες έγραφαν για τους βανδαλισμούς και τις μαγκιές που θα προκαλέσουν νέα απαγόρευση της νυχτερινής κυκλοφορίας και θα δυσκολέψουν τη ζωή των ανθρώπων που δουλεύουν το βράδυ.
Έτσι, σιγά-σιγά είχε αρχίσει να διαμορφώνεται το μέτωπο λογικής απέναντι στους "έξαλλους" κομμουνιστές, αριστερούς πατριώτες και προοδευτικούς πολίτες, που ήθελαν να αντισταθούν στην Γερμανική Κατοχή.
Από αυτή τη λογική ξεπήδησε ο δωσιλογισμός και η συνεργασία Ελλήνων με τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής της χώρας μας. Με μπίζνες, με ανάληψη πολιτικών πόστων από τις αρχές κατοχής, με προπαγάνδα του τύπου «καθίστε ήσυχα για το συμφέρον της πατρίδος».
Πρόκειται για τους δωσίλογους συνεργάτες των Γερμανών, που ανέλαβαν αργότερα την καταστολή της Εθνικής Αντίστασης. Ήταν από τη μια πλευρά Το ΕΑΜ που συσπείρωνε το 80% του Ελληνικού Λαού (Αριστερούς, Κομμουνιστές, Δημοκράτες, Δεξιούς Πατριώτες μέχρι και Βασιλικούς), ο ΕΔΕΣ και κάποιες άλλες αντιστασιακές οργανώσεις και από την άλλη η Ακροδεξιά, που στελέχωσε : Ειδική Ασφάλεια, Μπουραντάδες, Τάγματα Ασφαλείας, Χ, ειδικά το τμήμα ΕΔΕΣ Αθήνας και λοιπά σώματα που συνεργάστηκαν με τις δυνάμεις κατοχής ενάντια στον Ελληνικό Λαό.
Όταν το ΕΑΜ έχασε τη μάχη και παρέδωσε τα όπλα, πήραν την εκδίκησή τους.
Αξιωματικοί του ΕΛΑΣ και στελέχη του ΕΑΜ από όλη τη χώρα μπήκαν μαζικά στις φυλακές μετά από δίκες-παρωδία και ψεύτικα κατηγορητήρια - στην πραγματικότητα, ως αντίποινα για τον πόλεμο εναντίον των συνεργατών.
Ενώ στην ύπαιθρο ανέλαβαν τις εκκαθαρίσεις οι παρακρατικές συμμορίες που ήταν μανούλες σε επιχειρήσεις εναντίον αμάχων.
Χιλιάδες από τους καταδικασμένους θα παρέμεναν εκεί έως τα μέσα της δεκαετίας του '60. Κανείς εγκληματίας του κοινού ποινικού δικαίου δεν είχε μείνει τόσα χρόνια φυλακή στην Ελλάδα.
Στο πλαίσιο αυτής της εκστρατείας για την πολιτική και φυσική εξουδετέρωση της Αριστεράς καταδικάστηκε και ο Γλέζος, μαζί με άλλους ΕΠΟΝίτες, σε θάνατο.
Ειδικά στην περίπτωση του Γλέζου, δεν ήταν ότι αρνήθηκαν να λάβουν υπόψιν την αντιστασιακή του πράξη. Είναι ακριβώς ότι την έλαβαν υπόψιν.
Και έτσι ο Γλέζος έγινε σύμβολο. Γιατί ενώ όλος ο κόσμος αναγνώρισε τον πατριωτισμό του, το κράτος τον αμφισβητούσε. Και τον αμφισβητούσε γιατί δεν είχε δικό του πατριωτισμό να του αντιτάξει.
Διότι όλος ο δωσιλογισμός είχε τακτοποιηθεί στην πολιτική και την οικονομική ζωή του τόπου, οι ταγματασφαλίτες έκαναν λαμπρή καριέρα στον Ελληνικό Στρατό, οι ασφαλίτες συνέχιζαν να κυνηγάνε κομμουνιστές, όπως έκαναν επί Κατοχής.
Το ίδιο έγινε με όλη την Εθνική Αντίσταση: Επειδή ο κορμός της εθνικοφροσύνης είχε συνεργαστεί με τους Γερμανούς, έπρεπε να λέμε ότι το ΕΑΜ δεν έκανε Αντίσταση.
Και ότι οι ενέργειες του ΕΛΑΣ προκάλεσαν αντίποινα. Λες και η μάχη της Κρήτης δεν προκάλεσε αντίποινα. Ή η ανατίναξη της τουρκικής ναυαρχίδας από τον Κανάρη.
Το 1958 είπαν τον Γλέζο κατάσκοπο και τον συνέλαβαν πάλι για να χτυπήσουν την ΕΔΑ που είχε γίνει αξιωματική αντιπολίτευση.
Δεν μπορούσαν πια να τον στήσουν στον τοίχο. Του επέβαλαν όμως πέντε χρόνια φυλάκιση και στη συνέχεια τέσσερα χρόνια εκτόπιση, μαζί με επτά χρόνια στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για να τον εξουδετερώσουν πολιτικά.
Χωρίς το παραμικρό στοιχείο.
Το μόνο που κατάφεραν ήταν να θυμηθεί όλος ο κόσμος, σε Ελλάδα και Ευρώπη, ποιος ήταν ο Γλέζος και ποιοι ήταν αυτοί που τον δίκαζαν.
Ο Γλέζος παρέμεινε αυτό που ήταν σε όλη του τη ζωή. ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ! «Πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε» τόνιζε συχνά ο Μανώλης Γλέζος.
Την πολιτική διαφωνία δεν την έκανε ποτέ προσωπική διαφορά και έχθρα.