Σπαράγγια: Άγνωστες στην Ελλάδα οι θαυματουργές ιδιότητές τους

Το αγαπημένο λαχανικό των Ευρωπαίων στη λευκή, πράσινη ή μωβ εκδοχή του και τρώγεται σαν σαλάτα, σούπα, ομελέτα, σως, ή είναι συνοδευτικό gourmet πιάτων. Οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και οι περισσότεροι Βορειοευρωπαίοι τα υποδέχονται με γιορτές και ειδικά φεστιβάλ στην αρχή της άνοιξης αλλά και ειδικά αφιερωμένα μενού στα εστιατόρια και τις πάμπ. Το αγαπημένο λαχανικό των Ευρωπαίων δεν έχει κερδίσει τους Ελληνες. Όχι τουλάχιστον ακόμη.

Οι Ευρωπαίοι προτιμούν τα λευκά σπαράγγια ενώ στην Αμερική όπως και στην Ελλάδα είναι γνωστά τα λεπτά γευστικότατα πράσινα, που γίνονται ψητά - είτε στα κάρβουνα είτε στην πυρωμένη πλάκα - και τα σερβίρουν με παρθένο ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού.

Γνωστά και ως ο αριστοκράτης των λαχανικών το Asparagus officinalis της οικογένειας των Λιλιιδών ήταν από τα αγαπημένα εδέσματα των Αρχαίων Ελλήνων και με τους βλαστούς τους στόλιζαν τις νύφες στους γάμους ως σύμβολα γονιμότητας. Το εξαιρετικό αυτό λαχανικό που θεωρείται αφροδισιακό, αλλά και θεραπευτικό, δυναμωτικό, ορεκτικό και εξαιρετικά διουρητικό.

Ευεργετικά αλλά ακριβά

Τα σπαράγγια έχουν ένα συνδυασμό μοναδικών ιδιοτήτων για τον οργανισμό. Η γλουταθειόνη που περιέχουν βοηθάει στην καταστροφή των ελευθέρων ριζών, στην απομάκρυνση των βαρέων μετάλλων, στον καθαρισμό του ήπατος και στην αύξηση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Το αμινοξύ ασπαραγίνη είναι ένα φυσικό διουρητικό και μαζί με το κάλιο που είναι σε αφθονία στα σπαράγγια, αυξάνουν τη διούρηση με αποτέλεσμα να βοηθούν το σώμα να αποβάλλει την περίσσεια υγρών και νατρίου ανακουφίζοντας έτσι από τυχόν κατακρατήσεις, οιδήματα ή υψηλή αρτηριακή πίεση. Η βιταμίνη Κ που περιέχουν συμβάλλει στη σκελετική υγεία, την αποφυγή καταγμάτων αλλά και την καλύτερη ποιότητα του δέρματος.

Ισως ο κυριότερος λόγος που εμποδίζει τη διάδοσή τους…είναι η τιμή τους που τα καθιστά είδος πολυτελείας. Γιατί όμως είναι ακριβά; Ο δύσκολος και χρονοβόρος τρόπος της καλλιέργειας των σπαραγγιών τα κάνει ακριβά, επειδή χρειάζονται τρία ολόκληρα χρόνια από τη σπορά μέχρι να φυτρώσουν βλαστοί κατάλληλοι για να πουληθούν. Και αξιόλογα σπαράγγια φυτρώνουν για λίγα χρόνια αφού μετά από 4 έως 8 χρόνια πρέπει να αρχίσει πάλι από την αρχή, νέα σπορά.

Οσο για τα λευκά σπαράγγια για να αποκτήσουν σάρκα και μέγεθος, πρέπει να καλύπτονται συνεχώς καθώς ψηλώνουν και την κατάλληλη στιγμή πρέπει καθένα προσεκτικά να ξεθάβεται και να κόβεται με το χέρι.

Και όλα αυτά για να πουληθούν στις αγορές από τον Απρίλιο μέχρι τις 24 Ιουνίου, οπότε και τελειώνει η περίοδος των φρέσκων σπαραγγιών.

Ελληνική αγορά

Η ποιότητα των ελληνικών σπαραγγιών τα κάνει από τα καλύτερα στην Ευρώπη και για αυτό και διακρίνονται στα διεθνή φεστιβάλ. Στην Ελλάδα το σπαράγγι εμφανίστηκε σαν άγριο, αυτοφυές φυτό σε πολλές υγρές, ημιορεινές περιοχές με την ονομασία "ΒΛΑΣΤΑΡΙΑ".

Η οργανωμένη όμως καλλιέργεια ξεκίνησε την άνοιξη του 1966, όταν ο Φιλοποίμην Γκράτζιος, κάτω από τη σοφή καθοδήγηση του καθηγητή της Γεωπονικής Σχολής του Παρισιού Α. Bry εγκατέστησε τους πρώτους δοκιμαστικούς σπαραγγεώνες στο χωριό Γαλατάδες του νομού Πέλλας. Από τότε μέχρι σήμερα το σπαράγγι γνώρισε και άσχημες και καλές περιόδους ανάλογα με την πορεία της ζήτησης από το εξωτερικό αφού ποτέ δεν κατάφερε να κατακτήσει τον Ελληνα καταναλωτή.

Αν και σήμερα η κατανάλωση στην ελληνική αγορά κινείται αυξητικά-καταναλώθηκαν 300 τόνοι σπαράγγια το 2013 από 50 τόνους πριν μερικά χρόνια, στόχος των ελλήνων παραγωγών, είναι να υπάρξει κάποια στιγμή ελληνική αγορά, δηλαδή η κατανάλωση να φτάσει τους 3000 τόνους. «Μια καλλιέργεια για να θεωρηθεί πετυχημένη πρέπει να στηρίζεται στα δυο της πόδια. Το ένα είναι οι εξαγωγές. Το άλλο η εσωτερική κατανάλωση. Το σπαράγγι δυστυχώς στηρίζεται μόνο στο ένα πόδι. Θα πρέπει άμεσα να δούμε σοβαρά το θέμα εσωτερική αγορά», σημειώνει ο κ. Κλέαρχος Σαραντίδης Γενικός διευθυντής του ΕΑΣ Καβάλας.

Οι ελληνική παραγωγή σπαραγγιών θα φτάσει φέτος τους 12.000 τόνους, -ποσότητα που στο σύνολό της κατευθύνεται στις αγορές του εξωτερικού, -αποτελώντας ένα από τα δέκα ελληνικά προϊόντα με τις υψηλότερες εξαγωγές-. Η παραγωγή σπαραγγιών ανακάμπτει και πάλι σταδιακά μετά την μεγάλη πτώση του 2004, όταν το 2003 η ελληνική παραγωγή έφτανε τους 20.000 τόνους. Από το 2003 το προϊόν σημείωσε κάμψη με μείωση των εκτάσεων, καθώς τότε η Γερμανία διπλασίασε τις δικές της εκτάσεις παραγωγής, ξεκίνησαν να παράγουν χώρες, οι οποίες έως τότε δεν καλλιεργούσαν σπαράγγι, ενώ ταυτόχρονα η Ισπανία και άλλες χώρες, οι οποίες καλλιεργούσαν σπαράγγι, αύξησαν, επίσης, την παραγωγή τους.

Για την ενίσχυση της παραγωγής, ξεκίνησε το πρώτο πρόγραμμα προώθησης του σπαραγγιού το 2012 που είχε ως αποτέλεσμα να φυτευτούν περισσότερα στρέμματα τα επόμενα 2 χρόνια αλλά και να πραγματοποιηθεί μετατόπιση των εξαγωγών σε περισσότερες χώρες. Όπως είπε ο κ. Σαραντίδης, ενώ το 98 % εξαγόταν στη Γερμανία, τώρα το ποσοστό αυτό είναι 70 %, ενώ εξάγεται επίσης μέσω του προγράμματος στη Γαλλία, την Ιταλία και σε μικρότερες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και στη Μέση Ανατολή.

Το πρώτο πρόγραμμα προώθησης ολοκληρώθηκε το 2012, με τα αποτελέσματα να φαίνονται το 2013 και το 2014. Μετά υπεβλήθη και δεύτερο πρόγραμμα προώθησης με στόχο να είναι καλύτερα ακόμα τα αποτελέσματα. Πλέον στόχος των παραγωγών είναι ο καταμερισμός των ελληνικών εξαγωγών σε περισσότερες χώρες. Σήμερα το 70% της ελληνική παραγωγής πωλείται στη Γερμανία και το υπόλοιπο σε Γαλλία και Ιταλία.

news247.gr